ANATOMY OF A GARDEN
A family collection
30/05/2025 - 06/09/2025
De aanleiding voor onze nieuwe tentoonstelling is de start van de herinrichting van de Adornestuin.
Tuinen zijn altijd een weerspiegeling geweest van sociale status en Anselm Adornes, die daar alleszins aandacht voor had, ontwierp zijn tuin meer dan waarschijnlijk met bijzondere zorg. Het ene deel was een lusttuin, het andere een nutstuin. Uit een 16e-eeuwse bron weten we dat er talrijke fruitbomen en een wijngaard waren, evenals doornhagen en rozenhagen. Van de 17e tot het begin van de 19e eeuw huurden hoveniers grond om een breed scala aan fruit en groenten te kweken: aalbessen, abrikozen, perziken, kweeperen, pruimen, kersen, ajuinen, asperges, bloemkool, bonen, selderij en prei.
We willen niet proberen te reproduceren wat verdwenen is. Maar we willen wel een tuin creëren die geïnspireerd is op de waarden die heersen op het domein: het religieuze karakter, de familie, authenticiteit, wetenschappelijke nieuwsgierigheid, de integratie van moderniteit, maar ook de zoektocht naar een rustige en vredige plek. In dit stadium beginnen we bescheiden, met de kleine tuin achter de godshuizen die werd omgetoverd tot een groen klooster.
Zoek in deze tentoonstelling niet naar een samenhang in stijl of naar een chronologie tussen de getoonde werken, want die zal u niet vinden. Anatomy of a Garden is een tentoonstelling die u ontdekt als een tuin met een opeenvolging van contrasterende landschappen die zich de een na de ander onthullen. Net als in een Chinese tuin leidt elke stap u van verrassing naar verrassing, naar nieuwe werelden, nieuwe perspectieven, verborgen schatten. De enige ambitie van de tentoonstelling is om u mee te nemen op een zoektocht naar de essentie van de tuin. Wat is een tuin? Welke elementen moet of kan hij bevatten? Er zijn allerlei soorten, van de meest doordachte tot de meest natuurlijke, van open tuin tot hortus conclusus. Er zijn grote en piepkleine tuinen. Wat ze allemaal gemeen hebben is de menselijke tussenkomst, het vormgeven van de natuur om een kunstwerk te creëren. Ze bevatten vaak water, architecturale elementen, beelden, dieren, licht en schaduw, en natuurlijk planten (hoewel sommige Japanse tuinen alleen rotsen en andere mineralen van verschillende grootte bevatten). Tuinen vergen soms gigantische werken en kunnen fortuinen opslokken.
De tuin is gemaakt door de mens, voor de mens die erin rondwandelt. Een plek om mee te pronken of te amuseren, om te ontsnappen of om te mediteren en te bezinnen. Als symbool van spiritualiteit en zuiverheid, van vrede en verbondenheid met het goddelijke, wil de tuin het mooiste en meest bewonderenswaardige in de natuur te verzamelen en te bewaren. Dat is waarschijnlijk de reden waarom de tuin overal wordt geassocieerd met het paradijs. Het woord paradijs, afgeleid van het Perzische pairidaeza, vervolgens van pardez in het Hebreeuws en tenslotte van paradeisos in het Grieks, verwijst eerst naar omheinde plaatsen voor dieren en breder naar plaatsen met planten en bomen en een grote verscheidenheid aan natuurlijke planten- en dierenrijkdom. De begrippen tuin en paradijs smelten als het ware samen. In de Bijbel en de Torah was de Hof van Eden, een oord van perfectie en harmonie met de natuur, een weerspiegeling van het paradijs waar de mensheid nauw verbonden was met God. Ook in de Koran wordt het paradijs beschreven als tuinen met een overvloed van allerlei soorten fruit en met stromende rivieren, symbool voor overvloed en sereniteit. Het zijn plaatsen van verrukking, mijlenver verwijderd van de hardheid van de woestijn.
De toekomst van de tuin van Adornes is nog helemaal niet afgelijnd, maar onze grootste wens is dat hij zowel een oase van rust wordt, een plaats voor verwondering en meditatie, als ook een plaats met intelligent waterbeheer en behoud van biodiversiteit.
De tentoonstelling toont een dertigtal werken uit de familiecollecties, gecombineerd met bruiklenen van kunstenaar-fotograaf Gilles Lorin.
